Μια γνήσια μαχήτρια που
αποδεικνύει πως “…όπως ακριβώς και στην πυγμαχία, έτσι και στη ζωή, όσες φορές κ αν
πέσεις κάτω, πρέπει να μάθεις να ξανασηκώνεσαι..!!”
Η Ελίζα Κατσίδη, ξαδέρφη του
Μιχάλη Κατσίδη (Michael
Katsidis), του
δύο φορές interim lightweight πρωταθλητή της WBO και ενός μεγάλου αθλητή παγκόσμιας εμβέλειας
που τιμά την Ελλάδα, είναι μια γυναίκα που μετρά πολλές επιτυχίες εντός και
εκτός ρινγκ! Η ίδια, δασολόγος με μεταπτυχιακό στην Δασική Γενετική και με το
διδακτορικό της σε εξέλιξη κατέχει και δεύτερο πτυχίο ενώ, παράλληλα, είναι
Μηχανικός Τεχνολόγος Αντιρρύπανσης.
Όπως διηγείται στο “Women in Battle”, ξεκίνησε
από kung fu και έφτασε να κάνει πρωταθλητισμό στην πυγμαχία! Με προπονητή
τον Γιώργο Ελευθεριάδη συμμετείχε σε
αρκετά πανελλήνια πρωταθλήματα κ έχει αρκετά μετάλλια, αλλά η μεγαλύτερη
διάκρισή της θεωρεί ότι είναι η κατάκτηση της 5ης θέσης στο παγκόσμιο τουρνουά πυγμαχίας Ahmet Comert, στην Κωνσταντινούπολη το 2005 στο οποίο
έχασε στα προημιτελικά από την παγκόσμια τότε πρωταθλήτρια Vinni Skovgaard.
Σήμερα, έχοντας φύγει πλέον από την αγωνιστική δράση, η οποία,
ωστόσο, της λείπει πολύ, μοιράζεται με το “Women in Battle” τους προσωπικούς της
προβληματισμούς σε θέματα προπόνησης, καθώς και τις δυσκολίες που η ίδια κλήθηκε
να αντιμετωπίσει.
Όπως εξομολογείται, «οι δυσκολίες ήταν αρκετά μεγάλες μιας και η
πυγμαχία ήταν το χόμπι μου. Σπούδαζα και δούλευα παράλληλα, οπότε οι
καθημερινές απαιτήσεις ήταν ήδη τεράστιες χωρίς τις προπονήσεις… αν
συμπεριλάβεις και την πυγμαχία… ήταν μία απαιτητική κ δύσκολη καθημερινότητα...αυτός
ακριβώς ήταν κ ο λόγος που σταμάτησα την αγωνιστική πυγμαχία..όταν για να πάω
στο πανευρωπαϊκό μετά το παγκόσμιο τουρνουά έπρεπε να παρατήσω τη δουλειά και
να μείνει πολύ πίσω το μεταπτυχιακό μου κατάλαβα ότι δεν μπορούσα πλέον να τα κάνω όλα..δυστυχώς..»
Αναφέρεται στους τραυματισμούς
των καθημερινών προπονήσεων ως ένα πολύ συχνό φαινόμενο που αντιμετωπίζουν όλοι
οι αθλητές και τους παροτρύνει να προσέχουν πολύ το σώμα και τη διατροφή τους
προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις καθημερινές δυσκολίες. Βέβαια,
κατά την ίδια, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα όταν δεν υπάρχουν χορηγοί που
να καλύπτουν τα απαραίτητα έξοδα του αθλητή, π.χ. φυσικοθεραπείες, συμπληρώματα
διατροφής κ.λπ.
Μέσα από όλες αυτές τις
δυσκολίες, τονίζει, πως υπάρχουν στοιχεία της προσωπικότητάς της που τα
απέκτησε ή τα καλλιέργησε μέσα από την ενασχόλησή της με τα μαχητικά αθλήματα,
όπως η δυναμικότητα, η αγωνιστικότητα και η επιμονή… αλλά, κυρίως, το να μάχεται για την ίδια τη ζωή…
Συζητώντας μαζί της για τη σχέση
των γυναικών με τις πολεμικές τέχνες υποστηρίζει πως «Όλες οι γυναίκες μπορούν να ασχοληθούν. Εξάλλου υπάρχουν τόσες
διαφορετικές πολεμικές τέχνες που σίγουρα η κάθε μία θα βρει μία να της αρέσει..
Αρκεί να επιλέξουν πάρα πολύ προσεχτικά
το γυμναστήριο, σύλλογο ή προπονητή τους… Θα δουν το σώμα τους να αλλάζει προς το καλύτερο, μιας και είναι
ιδιαίτερα απαιτητικά αθλήματα σε φυσική κατάσταση..θα τις βοηθήσει στην
αυτοπεποίθηση τους και πόσα άλλα θετικά…».
Εξάλλου, όπως τονίζει η ίδια «αν δε δοκιμάσεις κάτι δε μπορείς να ξέρεις αν
έχεις τα προσόντα..από εκεί και πέρα αν το αγαπάς και δουλεύεις σκληρά μπορείς
να τα φτάσεις και ψηλά! Η επιμονή και υπομονή θεωρώ ότι είναι καλύτερα προσόντα
από το ‘ταλέντο’ σε κάτι!!»
Ο ξάδερφός της Michael Katsidis…
Δηλώνει πολύ περήφανη και μας
εξομολογείται πως «Δε γνωρίζαμε ο ένας
τον άλλο και κυρίως ότι είμαστε 2 ξαδέρφια που παίζουμε πυγμαχία σε
διαφορετικές ηπείρους!! Η ποντιακή μας οικογένεια λέει ότι ίσως τελικά να
υπάρχει ένα γονίδιο… ίσως αν ήμουν κ εγώ σε άλλη χώρα να γινόμουν
επαγγελματίας, να είχα περισσότερες ευκαιρίες, όπως ο Μιχάλης… Όπως και να χει,
πάντως, είμαι πολύ περήφανη που είμαι ξαδέρφη του!!! Και του αξίζει να πάει
πολύ ψηλά γιατί εκτός από πολύ καλός πυγμάχος είναι και πολύ καλό παιδί!!
Η Ελίζα Κατσίδη, έχοντας αγαπήσει
πολύ το άθλημα που της προσέφερε τόσο δυνατές συγκινήσεις εκμυστηρεύεται στο “Women in Battle” πως θα ήθελε
πάρα πολύ να ασχοληθεί με την προπονητική και να περάσει στην εξωτερική πλευρά
του ring… κάτι που της
ευχόμαστε φυσικά να το πετύχει σύντομα για να προσφέρει τις πολύτιμες γνώσεις
της σε νέους αθλητές και να λειτουργήσει και η ίδια ως πρότυπο ζωής γι’ αυτούς!!
