Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Η εμμονή της ευτυχίας!





Συναντιόμαστε με ανθρώπους καθημερινά και αν παρατηρήσει κανείς τους διαλόγους που διαμείβονται θα διαπιστώσει ότι μετά τις βασικές ερωτήσεις περί υγείας, ακολουθούν αυτές  που έχουν να κάνουν με το πόσο ευτυχισμένος είναι κάποιος στη ζωή του. Πάντα, φυσικά, με βάση τα δικά του κριτήρια. Κριτήρια που ελέγχονται κυρίως από το “έχω” και το “είμαι”. Αρχίζει η ανάλυση περί αναγκών και ελλείψεων-γιατί, συνήθως, εκεί εστιαζόμαστε- καθημερινής ρουτίνας και υποχρεώσεων και η αναζήτηση της χαμένης ευτυχίας είναι γεγονός!

Γιατί όσα και αν έχουμε, πάντα θα θέλουμε περισσότερα! Και αυτή η αέναη προσπάθεια απόκτησης -πραγμάτων, υπηρεσιών, σχέσεων κ.λπ.- είναι κάπως τελματώδης! Τα θέλω δε σταματούν ποτέ, αποτέλεσμα στο οποίο συμβάλλει καθοριστικά και η χρωματιστή πραγματικότητα που μας περιβάλλει, γεμάτη ερεθίσματα, επιλογές -απεριόριστες επιλογές σε κάθε τομέα- όλα ελεύθερα μες το πεδίο της ανθρώπινης βούλησης.  Αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο άνθρωπος. Και η ευτυχία, με τέτοιους όρους, δε ξέρω κατά πόσο είναι εφικτή.

Αλλά τι είναι αυτό που καθιστά κάποιον ευτυχισμένο; Έχει αναρωτηθεί ο καθένας μας τι είναι για τον ίδιο ευτυχία; Και γιατί είναι το ζητούμενο; Ειδικά αυτό το τελευταίο ερώτημα τείνει να απασχολεί περισσότερο, καθώς η επιδίωξη της ευτυχίας παίρνει τη μορφή εμμονής! Με πιο απλούς όρους θα μπορούσαμε να πούμε ότι ευτυχισμένος είναι κάποιος που ξέρει να απολαμβάνει! Μια απλή στιγμή της ημέρας, μια ωραία συζήτηση/συναναστροφή, μια απόφαση που πάρθηκε, μια αλλαγή που συντελέστηκε, μια επιτυχία και πολλά άλλα. Πτυχές μιας καθημερινότητας χωρίς σερπαντίνες και κομφετί!

Το ενδιαφέρον τώρα είναι το γεγονός ότι συχνά υπάρχουν πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους ενώ -σύμφωνα με τους περισσότερους- δεν είναι ευχάριστα, ούτε εύκολα! Απαιτούν, αντίθετα, κόπο και πολύ προσπάθεια, είναι ρευστά και ασαφή, προκαλούν σύγχυση και μια τάση εσωστρέφειας. Το να μείνει κάποιος, όμως, μόνος με τις σκέψεις του, όχι μόνο κακό δεν είναι -όπως φοβικά το αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι- αλλά και απαραίτητο, αν κανείς θέλει να εξελίξει τον εαυτό του.

Είναι και αυτή η διαδικασία, για κάποιους, πηγή ευτυχίας. Γιατί είναι πυρήνας εξέλιξης. Είναι μια στάση ζωής που μπορεί να μοιάζει ξένη σε κάποιους, όμως οι άνθρωποι που δε φοβούνται να πονέσουν, να στερηθούν, να υπομένουν και να επιμείνουν, τελικά ευτυχούν. Γιατί ξέρουν να εκτιμούν κάθε τι που θα κερδηθεί από μια τέτοια διαδικασία. Όσοι ασχολούνται με τα μαχητικά αθλήματα συνειδητά, το γνωρίζουν αυτό καλά. Η ευτυχία έρχεται όταν απολαμβάνεις κάτι με όλη σου την καρδιά, όσο δύσκολο και αν είναι. Στην πορεία ενός τέτοιου δρόμου θα έρθουν πολλές στιγμές απλής, αγνής ευτυχίας. Τότε δεν έχεις κάτι να ψάξεις, το έχεις ήδη κερδίσει!